Recensie – De man van je leven (Arthur Japin)

japin (1)

De Nederlandse schrijver Arthur Japin, die in 2004 nog de Libris Literatuur Prijs ontving voor zijn roman ‘een schitterend gebrek’, slaat met zijn roman ‘de man van je leven’ een andere weg in. Waar hij anders kiest voor een historische roman, gooit hij het nu over een andere boeg en kiest voor een klucht. De thema’s drama en noodlot die hij anders voorop stelt blijven echter wel centraal staan.

Het boek vertelt een dag uit het leven van Tilly. Maar niet zomaar een dag, want deze dag zal alles veranderen. Tilly is een vrouw die terminaal ziek is. Sterk als ze is probeert ze stilletjes aan afscheid te nemen van alles en iedereen die haar dierbaar is. De drijfveer van Tilly is: “Te willen beschermen wat je lief is, desnoods voorbij dit leven.” Dit neemt ze dan ook heel serieus. Ze houdt zielsveel van haar man Markus. Maar wat gaat hij zonder haar doen? Ze besluit een opvolger voor zichzelf te zoeken op een datingsite. Al snel vindt Tilly een geschikte kandidaat, Iris en nodigt haar bij hun thuis uit. Toeval of niet, maar de twee lijken elkaar te kennen.

Vanuit de dood wordt het verhaal van de drie personages verteld, die elk hun eigen geheim hebben en er alles aal doen om dit voor elkaar geheim te houden. Dit in combinatie met de lyrische en lichtvoetige schrijfstijl van Japin zorgt soms voor ludieke situaties. De beeldspraak die Japin hanteert wekt de nodige diepgang op om over het verhaal na te denken.

Opvallend is het vertelperspectief dat vanuit de alwetende stem van de dood een verrassende kijk op het verhaal geeft. Niet alleen de gedachten en gevoelens van de personages, maar ook de bemerkingen van de dood zelf komen hierbij aan bod. Dit zorgt voor een totaalbeeld dat voor lezers zeker een meerwaarde is.

Hoewel Japins stijl en woordkeuze me telkens wisten te bekoren, deed zijn keuze om er een klucht van te maken dat minder. Door bepaalde stukken uit het verhaal er dik op te leggen en te dramatiseren, heeft hij mij een beetje verloren. Zo’n ontroerend en tragisch verhaal heeft geen klucht nodig om te kunnen slagen. Sterker nog, naar mijn mening heeft dit het verhaal onderbroken en geforceerd, wat heel jammer is. Ondanks de teleurstellende klucht wist Japin me toch te vergenoegen met zijn manier van schrijven. In de toekomst wil ik dan ook andere boeken van hem lezen.

 

Leave a comment